Głowa (Mori) jest częścią ciała o szczególnym zagęszczeniu punktów witalnych. Większość punktów witalnych położonych na głowie zalicza się do punktów witalnych podstawowych, ze względu na bezpośrednią bliskość mózgu oraz jej wyjątkowo bogate unerwienie i unaczyniowienie.

Uraz głowy, spowodowany gwałtownym przyłożeniem do czaszki siły kinetycznej uderzenia pięścią lub kopnięcia, bez względu na miejsce trafienia, w zależności od swej siły, powoduje wstrząśnienie mózgu, mogące spowodować czynnościowe zaburzenia jego działania o różnym czasie trwania i nasileniu.

W przypadkach krańcowych, uraz spowodować może stłuczenie mózgu, tj. strukturalne uszkodzenia morfologiczne różnego stopnia ciężkości z nieodwracalnymi ubytkami neurologicznymi i psychicznymi, objawiającymi się bólami głowy, zaburzeniami motorycznymi, emocjonalnymi i intelektualnymi lub zejście śmiertelne.

Specyfiką oddziaływania technik Taekwon-do kierowanych w głowę jest, że energia kinetyczna ciosu często nie wygasa na osłaniających mózg kościach twarzy lub czaszki. Z reguły, powierzchnia uderzającej kończyny, z wyjątkiem przypadków, gdy do uderzenia użyta zostaje stopa obuta, nie jest dostatecznie twarda, ani siła ciosu nie koncentruje się na dostatecznie małej powierzchni osłaniającej mózg kości, by ją uszkodzić, wobec czego przenosi się ona bezpośrednio na mózg. Powstające w chwili uderzenia przyspieszenie liniowe lub rotacyjne, w zależności od kąta, pod jakim następuje trafienie, przenosi się na zawartość czaszki, powodując gwałtowny ruch mózgu względem jej kości. Przyspieszenie, wywierane na mózg przez uderzenie techniką ręczną wykonane przez zaawansowanego zawodnika, odpowiadające zaangażowaniu niezbędnemu dla rozbicia ok. 3 desek, ma wartości wystarczające dla spowodowania wstrząśnienia lub nawet stłuczenia mózgu. Technika nożna, w zależności od jej rodzaju, ma wartości nieporównanie większe, co w sposób trudny do oszacowania zwiększa możliwość spowodowania ciężkich obrażeń.

Uraz mózgu może wystąpić również w przypadku, gdy uderzenie samo w sobie nie przynosi większej szkody, jednak przyprawiając przeciwnika o utratę równowagi, spowoduje uderzenie głową o twarde podłoże lub przeszkodę.

Napastnik pozbawiony przytomności silnym ciosem w głowę lub twarz może paść ofiarą zadławienia się zapadającym się w stanie nieprzytomności własnym językiem czy też złamanymi lub wybitymi zębami.

Uderzenia kierowane w następujące podstawowe punkty witalne głowy:


1. Dae Sin Moon (l): ciemię, łącze kości czaszki czołowo-zewnętrznej,
2. Gwanja Nori (2): skroń,
3. Hoodoo (3): potylica, tylna część czaszki,
4. Migan (4): punkt położony między brwiami, szew czołowo-nosowy kości czaszki,
5. Angoo (5): gałka oczna,
6. Hoo-I-Boo (6): wklęsłość za uszami, okolica między wyrostkiem sutkowatym a skrajem dolnej szczęki, punkt wrażliwy na stosowany w samoobronie ucisk palcami,

mogą spowodować wstrząs nerwowy, zaburzenia zdolności widzenia, natychmiastową utratę przytomności, szok mózgu, nerwów czaszkowych i niekiedy kręgosłupa, szok układu krążenia w postaci zaburzeń ciśnienia tętniczego i pracy serca, zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów, zawroty głowy i nudności. W cięższych przypadkach, uderzenia w wymienione punkty witalne mogą spowodować śmierć w różnym odstępie czasu od momentu urazu.

Miejscami o stosunkowo mniejszej odporności mechanicznej są Dae Sin Moon i Gwanja Nori, których silny uraz może spowodować złamanie lub pęknięcie kości czaszki i uszkodzenia leżących pod nimi naczyń głowy i mózgu.

Wrażliwym punktem jest również Hoo-I-Boo, zwłaszcza uderzony z boku dużą powierzchnią tak, że pole trafienia obejmuje małżowinę uszną, w którym to wypadku nagły skok ciśnienia w kanale usznym, wytworzonego uderzeniem, może spowodować przerwanie błony bębenkowej ucha. Nawet lekki uraz oka (Angoo) powoduje niekontrolowane łzawienie oraz czasowy brak zdolności widzenia.

Uderzenia kierowane w następujące drugorzędne punkty witalne głowy:



1. Kot Dung (l): kość nosowa,
2. Injung (2): szew międzyszczękowy, nasada górnych zębów na przedłużeniu przegrody nosowej,
3. Ipsul (3): wargi,
4. Mit Tok (4): podbródek,
5. Tok Gwanjol (5): staw skroniowo-żuchwowy,
6. Wit Tok (6): kąt żuchwy,
7. Yop Tok (7): podstawa żuchwy,

mogą spowodować utratę przytomności, zaburzenia zmysłu równowagi (Injung, Mit Tok, Yop Tok, Wit Tok), zwichnięcie lub złamanie stawu szczękowego (Tok Gwanjol) oraz dużą bolesność, krwawienie, obrzęk, możliwość naruszenia zębów (Ipsul) lub złamanie przegrody nosowej (Kot Dung). Nos tworzą stosunkowo nieodporne na uraz chrząstki i kości, łatwo ulegające przemieszczeniu, powodując intensywny ból, obfity krwotok błony śluzowej nosa i silne łzawienie, ograniczające zdolność widzenia.

Injung, leżący tuż pod nosem, leży w silnie unerwionej strefie twarzy. Nawet stosunkowo umiarkowane uderzenie w ten punkt witalny powoduje silny ból i łzawienie. Silny cios często powoduje zwichnięcie, a nawet złamanie pojedynczego lub kilku sąsiednich zębów. Uderzenie w wargi, stanowiące rejon o największej ilości receptorów czuciowych twarzy, powoduje dużą bolesność.

Łącznie na głowie znajduje się 13 punktów witalnych: 6 punktów witalnych podstawowych oraz 7 punktów witalnych drugorzędnych.

http://www.fight-club.pl/art/26/Punkty_Witalne_(g%B3owa)