Noworoczne podsumowanie
Rok 2007 już za nami, czas więc na wszelkie podsumowania i słowa zakończenia. Ubiegły rok wszyscy fani boksu zawodowego z cała pewnością mogą zaliczyć do udanych. Nie zabrakło niczego, starć najlepszych pięściarzy danej kategorii (Calzaghe vs Kessler, Cotto vs Mosley), walk stojących na wysokim poziomie, w których pojedynkowały się ikony boksu (Mayweather vs De La Hoya, Hopkins vs Wright) ani objawień nowych twarzy oraz nieoczekiwanych, często brutalnych zakończeń.

Redakcja Boxing.pl postanowiła podsumować miniony rok i wyróżnić pięściarzy w takich kategoriach jak; bokser roku, walka roku, nokaut roku, progres roku, niespodzianka roku, rozczarowanie roku oraz bójka, oczywiście roku.

Więc po kolei:
Bokser roku 2007:
1. Floyd Mayweather; Floyd w ubiegłym roku potwierdził, iż jest najlepszym pięściarzem na świecie bez podziału na kategorie wagowe. Przeszedł wagę wyżej, gdzie pokonał wielkiego, choć już nieco podstarzałego Oscara De La Hoyę. Po pół roku powrócił do kategorii półśredniej, gdzie jako pierwszy zadał gorycz porażki Ricky'emu Hattonowi. Oba te pojedynki były wyczekiwane już od dłuższego czasu, oba stanowiły wielki medialny magnes, a obie wygrane Mayweathera nie pozostawiały żadnych złudzeń, kto jest lepszym pięściarzem.

Na wyróżnienie (a może nawet na miejsce pierwsze) zasłużył Miguel Angel Cotto, który w roku 2007 odniósł trzy wielkie zwycięstwa. Najpierw pokonał Urkala, następnie odprawił z kwitkiem Zaba Judah, by finałem wygrać dwunastorundowy pojedynek z samym Shanem Mosleyem. Trzeba zaznaczyć, że w dwóch ostatnich konfrontacjach, Portorykańczyk wcale nie był zdecydowanym faworytem.

Na wyróżnienie zasługuje także Juan Manuel Marquez, niekwestionowany król kategorii do 168 funtów - Joe Calzaghe i nowokoronowany król wagi średniej - Kelly Pavlik.

Walka roku 2007:
1. Juan Manuel Marquez vs Marco Antonio Barrera; prawdziwa gratka dla koneserów pięściarstwa. Nie obfitujące w krew mordobicie, tylko piękny, na najwyższym światowym poziomie, boks w wykonaniu dwóch meksykańskich wirtuozów pięści. Jedynie wynik może budzić spore kontrowersje (zdaniem większości fachowców walkę powinien wygrać Barrera), a także błędna decyzja sędziego ringowego z siódmej rundy, kiedy nie uznał prawidłowego nokdaunu Marqueza, a odjął punkt Barrerze za uderzenie przewróconego rywala.

Chcemy również wyróżnić techniczny boks w wykonaniu Miguela Cotto i Shane'a Mosleya, a także zażarty pojedynek Wonjongkama z Daisuke Naito oraz prawdziwy "hicior" middleweights - starcie Kelly Pavlika z Jermainem Taylorem.

Nokaut roku 2007:
1. Nonito Donaire vs Vic Darczinian; nokaut jaki zaserwował nieznany oponent z Filipin cenionemu mistrzowi przyprawiłby o zawał każdą nieprzygotowaną na brutalne sceny osobę. Kontrujący lewy sierp... Tego nie da się opowiedzieć, to trzeba zobaczyć!

Na wyróżnienie zasługuje także nokaut Darnella Wilsona na Emanuelu Nwodo, równie okrutny, jednak nie tak zaskakujący jak powyższy.

Progres roku 2007:
1. Kelly Pavlik; najpierw znokautował Jose Luisa Zertuche, następnie zmiażdżył Edisona Mirandę, by końcem końcó, odebrać Jermaine'owi Taylorowi mistrzowskie pasy WBC i WBO. Nieznany wcześniej bokser z Youngstown dzisiaj jest na ustach fanów boksu na całym świecie, którzy zahipnotyzowani jego destrukcyjnym stylem proszą o więcej, niczym w fanatycznej litanii.

Wyróżnienie przyznajemy wielkiemu talentowi Nonito Donaire, na uznanie zasługuje także zdecydowany numer jeden kategorii lekkiej - Juan Diaz, oraz Sułtan Ibragimow, który udowodnił, że nie obcy jest mu taktyczny i techniczny boks.

Rozczarowanie roku 2007:
1. Jermain Taylor; wiosną męczył się przez 12 rund z Cory Spinksem, który na tą walkę przybył z lżejszej kategorii, a we wrześniu został znokautowany przez Kelly Pavlika. A jeszcze dwa lata temu dwukrotnie pokonał samego Bernarda Hopkinsa...

Bójka roku 2007:
1. Israel Vazquez vs Rafael Marquez; krótkie, lecz obfitujące w niezwykłe wymiany starcie dwóch wielkich meksykańskich fighterów. Vazquez zmusił Marqueza do walki w półdystansie, gdzie rozbił go swoją wielką siłą.

Pavlik vs Taylor, Pavlik vs Miranda, Wonjongkam vs Naito - wyróżnienia. Tutaj chyba słowa komentarza są niepotrzebne.

Materusz Derlecki